جراح عمومی عنوان كرد؛
همه آن چه باید در رابطه با جراحی کاهش وزن بدانیم
به گزارش خود درمانی، دانشیار دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، در ارتباط با جراحی کاهش وزن، نکاتی را متذکر شد
به گزارش خود درمانی به نقل از مهر، ناصر ملک پور علمداری متخصص جراحی عمومی و فلوشیپ جراحی لاپاروسکوپی پیشرفته و جراحی های چاقی و متابولیک اظهار داشت: چاقی یکی از معضلات مهم سیستم های بهداشتی در جهان شمرده می شود. دانشیار دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، با اعلان اینکه چاقی موجب افزایش شیوع بیماریهای قلبی و احتمال بروز سرطان ها (پستان، رحم، کولون) می شود، اضافه کرد: نزدیک به ۳۰ درصد افراد در آمریکا گرفتار اضافه وزن هستند و شاخص توده بدنی آنها بین ۳۰ تا ۲۵ است و حدود ۱۳ درصد جمعیت آنان نیز گرفتار چاقی هستند. ملک پور، طبق تعریف سازمان جهانی بهداشت، شاخص توده بدنی یا BMI را معیاری برای تشخیص چاقی و اضافه وزن عنوان نمود و اظهار داشت: شاخص توده بدنی از تقسیم وزن بیمار برحسب کیلوگرم بر مجذور قد برحسب متر حاصل می شود. وی ادامه داد: شاخص توده بدنی بین ۲۵ تا ۳۰ به عنوان اضافه وزن، بین ۳۰ تا ۳۵ چاقی درجه یک و بین ۳۵ تا ۴۰ چاقی درجه دو و بالای ۴۰ چاقی درجه سه یا چاقی مرضی در نظر گرفته می شود. بگفته ملک پور، روش های مختلفی برای برخورد با معضل چاقی وجود دارد که از آن جمله می توان به اصلاح سبک زندگی، رژیم تغذیه ای صحیح و مناسب، فعالیت بدنی مناسب و در نهایت جراحی اشاره نمود. دانشیار دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، درباره ی روش جراحی در درمان چاقی توضیح داد: این روش با توجه به این که احتمال بازگشت های مکرر چاقی وجود ندارد مطمئن تر است. اما جراحی نیز دارای عوارضی است که نسبت به نوع عمل و بیماریهای زمینه ای فرد و تجربه جراح متفاوت می باشد. انواع جراحی چاقی ملک پور با اشاره به انواع روش های استاندارد جراحی در چاقی، اظهار داشت: کاستن حجم معده یکی از این روش هاست که شاخص ترین آنها عمل اسلیو یاگاسترکتومی است. در این عمل نزدیک به ۸۵ درصد از حجم معده را کاهش می دهیم. به گفته ی ایشان، روش باندینگ از دیگر جراحی ها در درمان چاقی است که در گذشته بسیار شایع بوده است اما امروز به سبب عوارض مکرر و بازگشت وزن بعد از برداشتن بند، دیگر صورت نمی گیرد. ملک پور در ادامه به روش تغییر مسیر غذا اشاره نمود که موجب سو جذب مواد غذایی می شود و اضافه کرد: شایع ترین روش سو جذب مواد غذایی بایپس است که در این روش حجم کوچکی از معده از بقیه قسمت ها جدا شده و به روده باریک متصل می شود تا مواد غذایی مستقیماً وارد روده باریک شده و بدون جذب دفع شود. این متخصص جراحی عمومی، انتخاب نوع جراحی را بسته به شرایط بیمار متفاوت دانست و تصریح کرد که هر یک از این اعمال جراحی دارای مزایا و عوارضی هستند. وی با اشاره به انجام عمل باندینگ و بای پس در گذشته اشاره کرد که اکنون جراحی باندینگ منسوخ شده است. اما روش جراحی اسلیو و بای پس به انجام می رسد و حتی در بعضی جوامع بای پس بیشتر انجام می گیرد. ملک پور با اشاره به احتمال عود و حتی شکست در جراحی های چاقی تصریح کرد: برمبنای آخرین مقالات در جراحی اسلیو یا کاستن حجم معده نزدیک ۲۷ درصد احتمال بازگشت پس از دو تا پنج سال و برای عمل جراحی بای پس نزدیک به ۷ درصد گزارش شده است. فلوشیپ جراحی عروق، با تأکید بر ضرورت آگاهی دادن به بیماران درباب روش های جراحی اظهار داشت: فرد حتما باید نسبت به مراقبت های پس از عمل بطورکامل توجیه شود و آگاه باشد که پس از عمل باید جراحی رژیم متعادل و فعالیت بدنی مناسب داشته باشد و بداند که ممکنست بازگشت وزن را تجربه کند. به گفته ی ایشان، برمبنای مطالعات، بعد از جراحی چاقی امید به زندگی خصوصاً در افراد دیابتی چاق نزدیک به ۱۰ سال بیشتر می شود. ملک پور با اعلان اینکه جراحی چاقی فقط برای زیبایی و اصلاح ظاهر نیست اشاره کرد: این افراد به طور معمول مبتلا به بیماریهای متابولیک هستند که بعد از جراحی خیلی از این بیماریها مرتفع می شود. مطالعات نشان داده در ۷۰ درصد موارد دیابت این افراد بعد از جراحی بطورکامل بهبود می یابد و فشارخون و مشکلات خواب آنان نیز کنترل می شود. وی با اشاره به اندیکاسیون های جراحی چاقی اظهار داشت: در BMI بالای ۴۰ یا چاقی درجه سه و چاقی مرضی و همین طور اBMI بالای ۳۵ به همراه بیماریهای زمینه ای اندیکاسیون جراحی چاقی را می توانیم برای بیمار مطرح نماییم. بگفته دانشیار دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، این افراد به طور معمول گرفتار بیماریهای متابولیک نظیر دیابت و پرفشاری خون نیز هستند که تحقیقات اثبات نموده که با جراحی چاقی این بیماریهای متابولیک و عوارض آنها کاهش پیدا می کند. اما این مساله بدین معنا نیست که به سبب دیابت با هر وزنی فرد تحت جراحی چاق قرار می گیرد. این متخصص جراحی عمومی درباب نحوه انجام اعمال جراحی چاقی اظهار داشت: جراحی چاقی در گذشته به روش باز انجام می شد اما امروزه در این نوع جراحی ها از روش های درون بین و کم تهاجمی یا لاپاروسکوپیک استفاده می شود. وی، روش انتخابی برای این جراحی را لاپاروسکوپیک و کم تهاجمی عنوان نمود تا دوره نقاهت کوتاه تر و بهبود سریع تر رخ دهد. ملک پور، آمبولی ریه، سکته قلبی، عفونت ها و خونریزی را همچون عوارضی برشمرد که در تمامی جراحی ها احتمال بروز دارد و در جراحی های چاقی نیز ممکنست رخ دهد. ایشان سپس به عوارض زودرس و دیررس ویژه جراحی های چاقی اشاره نمود و اظهار داشت: مهم ترین عارضه در این خصوص مرگ و میر ناشی از جراحی های چاقی است که در گذشته بسیار بالا بود و هم اکنون حدود سه در ۱۰۰۰ جراحی است که بستگی به روش جراحی، امکانات و وسایل مورد استفاده و تجربه جراح دارد. بگفته ملک پور، هر گونه کاهش وزن مدلول دار در مدت کوتاه اگر همراه با اصول علمی نباشد موجب عوارضی نظیر ریزش مو، تحلیل رفتن عضلات و کاهش توان جسمی در فرد می شود. عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی اشاره کرد: اگر کاهش وزن بصورت علمی و اصولی و تحت نظر متخصص صورت گیرد و همراه با تجویز صحیح مکمل ها و یک رژیم تغذیه ای علمی باشد ریزش مو قابل کنترل و اصلاح است. وی ادامه داد: برای جلوگیری از تحلیل عضلات نیز ورزش های مناسبی به فرد سفارش می شود بدین سبب عوارض با مکمل های مناسب قابل پیشگیری و کنترل هستند. ملک پور یکی از بزرگ ترین محاسن اعمال جراحی کم تهاجمی( minimal invasive) را کاهش دوران نقاهت عنوان نمود و اظهار داشت: در این نوع جراحی ها دوره نقاهت بیمار کوتاه تر و درد کمتر است و بازگشت فرد به کار سریع تر صورت می گیرد. وی تصریح کرد: در بیش از ۹۵ درصد اعمال چاقی بیمار در نخستین روز پس از عمل مشروط بر اینکه مشکل خاصی نداشته باشد ترخیص می شود و به وی سفارش می شود که تا سه روز کار سنگین و فعالیت زیاد انجام ندهد. اما پس از سه یا در نهایت پنج روز بیماران می توانند به کار خود بازگردد. ملک پور در آخر اشاره کرد: البته باید توجه داشت که در حقیقت یک عمل جراحی نسبتاً بزرگ انجام شده است، بنابر این فرد حدود یک ماه طول می کشد تا بتواند قوای جسمی نرمال خودرا بازیابد.
منبع: selftherapy.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب