گزارش خود درمانی؛
تلخ و شیرین پرستاری در یک مرکز توانبخشی
به گزارش خود درمانی، پرستاران توانبخشی نگهداری از معلولان حضرت علی اکبر(ع) بیرجند بمناسبت روز پرستار از مصائب، تلخی و شیرینی های حرفه شان می گویند.
خبرگزاری مهر، گروه استان ها: نامش پرستار است و مرهم زخم و دردهایی که در سالهای عمر به سراغ ما می آید. وقتی در اوج یک بیماری که تو را بر تحت بیمارستان نشانده، لبخندش به انسان آرامش می بخشد و چقدر صبورانه تلخی هایی که بروز می دهیم را تحمل می کند.
حال اگر این پرستار در یک مجموعه نگهداری معلولان این فرشتگان معصوم زمینی کار کند، بی گمان این ارزش های اخلاقی در او چند برابر رشد می کند چون که بی گمان فعالیتی در چنین محیطی صبر بیشتری را می طلبد.
به بهانه میلاد حضرت زینب (س) و روز پرستار به سراغ پرستاران توانبخشی حضرت علی اکبر (ع) رفتیم و از آنها در رابطه با حرفه شأن و خاطرات تلخ و شیرینشان پرس و جو کردیم.
معلولان در توانبخشی را عضوی از خانواده ام می دانم
ساره آهنی در گفت و گو با خبرنگار مهر ضمن اشاره به این که از ۶ سال قبل در توانبخشی حضرت علی اکبر (ع) مشغول کار پرستاری و الان سرپرستار توانبخشی است، اظهار نمود: پرستار در این مجموعه با یک فرد بیمار و معلول مانند یک مادر، خواهر و یک عضو خانواده رفتار می کند.
وی بیان نمود: در بیمارستان پرستار هر چند سال در یک بخش بعنوان مثال بخش اطفال، قلب، جراحی و … کار و در همان حیطه کسب تجربه می کند، اما پرستاران توانبخشی، پرستاری را در همه این زمینه ها انجام می دهند که باعث می شود که تجربه آنان بیشتر از سایر همکارانشان شود.
سرپرستار مجموعه توانبخشی حضرت علی اکبر (ع) (ویژه نگهداری از معلولین) افزود: البته امکان دارد در بیمارستان دستگاههای به روزتر و بیشتری در دسترس باشد.
همه چیز به علاقه بستگی دارد
آهنگی در رابطه با سختی کار پرستاری در توانبخشی نگهداری از معلولان، بیان نمود: به نظر من همه چیز بسته به علاقه خود فرد دارد چون که اگر به کار و شغل خود علاقمند باشد سختی های در راه هم برای او سهل خواهد شد ولی در غیر این صورت با اندک مانعی خسته می شود.
وی ضمن اشاره به این که به کار و حرفه اش علاقمند است، خاطرنشان کرد: من به معلولان توانبخشی بعنوان بیمار نگاه نمی کنم و از آنجاییکه شاید آنان را بیشتر از خواهران و بردارانم ببینم، آنان را عضوی از خانواده ام می پندارم.
سرپرستار مجموعه توانبخشی حضرت علی اکبر (ع) بیان نمود: سخت ترین کار بخش کار پرستاری وقتی است که واقعاً نمی توانی برای بیمار کاری انجام دهی و شاهد فوت او هستی که خاطرات تلخی در این حوزه برای هر پرستاری رقم می خورد.
علی سبزه کار که از حدود ۱۸ سال قبل به حرفه پرستاری مشغول بوده و چند ماهی است که در توانبخشی حضرت علی اکبر (ع) خدمت می کند هم در گفت و گو با خبرنگار مهر اظهار نمود: به نظر من یکی از سخت ترین دوران پرستاری ایام کرونا بود.
سختی پرستاری در دوران کرونا
وی بیان نمود: نگرانی بابت گرفتار شدن به ویروس کرونا و انتقال آن به اطرافیان و خانواده دغدغه جدی برای ما بود که شرایط کاری را واقعاً سخت کرد.
سبزه کار در زمینه سختی های حوزه کاری خود ضمن اشاره به این که حرفه پرستاری معمولا نادیده گرفته می شود، ادامه بیان نمود: تمام کارهای یک بیمار توسط پرستار صورت می گیرد ولی در مواردی به نام پزشک تمام و در واقع زحمت او نادیده انگاشته می شود.
وی خاطرنشان کرد: در هر مجموعه، بیمارستان و یا توانبخشی و …که کار نماییم کار پرستاری به واسطه سر و کار داشتن با بیمار و دیدن رنج های جسمی یک فرد از نظر روحی و روانی انسان را صدمه پذیر می کند بخصوص وقتی شاهد فوت یک بیمار هستیم.
کمبود نیروی کار و پایین بودن حقوق ها مهم ترین مشکل حوزه پرستاری
پرستار توانبخشی حضرت علی اکبر (ع) افزود: از دیگر مشکلات حوزه پرستاری کمبود نیروی کاری و پایین بودن حقوق و دریافتی ها است.
سبزه کار با اشاره به اینکه در خیلی از کشورها هر دو یا سه تخت بیمارستان یک پرستار دارد، گفت اما در کشور ما به واسطه کمبود نیروی انسانی تعداد زیادی بیمار به پرستار ارجاع می شود که کیفیت کار او را می کاهد.
مرضیه بهمن زاده هم که حدود ۲۰ سال در مجموعه توانبخشی حضرت علی اکبر (ع) به حرفه پرستاری مشغول بوده است در گفت و گو با خبرنگار مهر اظهار نمود: کار در توانبخشی را نه فقط بعنوان یک حرفه و شغل بلکه بعنوان یک کار خیرخواهانه و کمک به انسان هایی نیازمند ولی معصوم دیده ام.
پرستاری در توانبخشی تنها یک شغل نیست
وی بیان نمود: خیلی از کسانی که در این مجموعه فعالیت می نمایند به معلولان بعنوان اعضای خانواده خود نگاه می کنند و از هیچ خدمتی برای آنان فروگذار نیستند.
بهمن زاده اضافه کرد: طبیعی است که یکی از تلخ ترین اتفاقاتی که در دوران پرستاری در توانبخشی حضرت علی اکبر (ع) رخ می دهد، فوت معلول و بیماری است که سال ها در کنار او بوده و در لبخندها و رنج ها در کنارش زیسته ایم.
این پرستار خراسان جنوبی اظهار داشت: چه خدمتی بالاتر از این که تلاش در کاهش آلام و رنج های فرشتگان معصومی داشته باشیم که یا از منظر جسمی و یا روحی دارای مشکلاتی هستند.
پرستاری سر و کار داشتن با بیمار و رنج های انسان است که بی گمان در روح و جسم پرستار تاثیر گذاشته و صبری فوق العاده را در او به ودیعه می گذارد. امید که قدردان زحمات صبر و زحمات پرستاران سرزمینمان باشیم تا شوق خدمت در آنان افزون تر شود.
منبع: خود درمانی
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب