چگونه به فرد سرمازده کمک کنیم؟
خود درمانی: سرمازدگی یا قرار گرفتن طولانی مدت بدن در مقابل سرما، یک وضعیت خطرناک و نیازمند اقدامات فوری اورژانسی است و علائمی مانند لرز، رنگ پریدگی پوست و ضربان قلب سریع نشان میدهد که دمای مرکزی پیکر شخص به زیر محدوده طبیعی رسیده است.
به گزارش خود درمانی به نقل از ایسنا، مراحل سرمازدگی از خفیف تا شدید متغیر است و حتی مرحله خفیف نیز یک وضعیت اضطراری است. کمک های اولیه، مستلزم رساندن فرد به یک مکان گرم و خشک و جدا کردن هر گونه لباس خیس از او است.
بااینکه علت اصلی سرمازدگی قرار گرفتن طولانی مدت در معرض سرما است، با اینحال عوامل و شرایط دیگر همچون بالا بودن سن و برخی شرایط سلامتی مانند سوء تغذیه نیز می توانند خطر را افزایش دهد.
دمای بدن وقتی بطور غیرطبیعی زیر ۳۵ درجه سانتیگراد می رسد، سرمازدگی اتفاق می افتد. در صورتیکه فرآیندهای متابولیک طبیعی در بدن گرما ایجاد می کند، آب و هوای زمستانی می تواند موجب شود بدن گرمای بیشتری نسبت به تولید گرما از دست بدهد. هنگامی که این اتفاق می افتد، دمای مرکزی بدن کاهش پیدا می کند.
ساختاری در مغز به نام هیپوتالاموس دمای بدن را تنظیم می کند. وقتی فردی در معرض سرما قرار می گیرد، هیپوتالاموس دمای بدن را بوسیله عملکردهایی مانند افزایش تنش در عضلات و لرز می افزاید. بااین حال، اگر قرار گرفتن در معرض سرما ادامه یابد، در نهایت بر بدن غلبه می کند و لرز متوقف می شود. در این مرحله، اندام های گوناگون ممکنست از کار بیفتند و در نهایت این وضعیت منجر به مرگ شود. بنا بر این است که سرمازدگی یک وضعیت بسیار خطرناکست.
به گزارش دویچه وله به نقل از نشریه تخصصی "وب ام دی"، در مرحله خفیف، فرد علایم زیر را تجربه می کند:
رسیدن دمای بدن به ۳۲-۲۵ درجه سانتی گراد، خستگی، لرزیدن، حالت تهوع، پوست خشک و رنگ پریده تر از حد معمول، ضربان قلب سریع و افزایش تنش عضلانی، افزایش فشار خون، کاهش حافظه، قضاوت و توانایی تفکر، گفتار نامشخص، از دست دادن کنترل حرکات بدن و تکرر ادرار.
همین طور در مرحله شدید دمای بدن کمتر از ۲۸ درجه سانتی گراد می شود و سایر علایم این عارضه نیز عبارتند از:
کاهش مداوم جریان خون به مغز که منجر به عدم پاسخگویی می شود، کاهش مداوم فشار خون، کاهش ضربان قلب، افزایش حساسیت به ریتم غیرطبیعی قلب، احتقان در ریه ها، تولید مقدار بسیار کمی ادرار و در نهایت، نارسایی عملکرد قلب و ریه.
هر فردی که علایم سرمازدگی داشته باشد نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد. تا زمان رسیدن اورژانس باید:
* در صورت امکان، فرد را به مکانی گرم و خشک منتقل کنید.
* فرد را با پتوی برقی در صورت وجود، یا حوله، لباس یا پتو بپوشانید.
* تماس پوست به پوست برای گرم کردن فرد سرمازده در مواقع ضروری سفارش می شود.
* اگر فرد بیهوش نباشد، نوشیدنی گرم بنوشد.
* پرهیز از حرکت دادن یا تکان دادن فرد، برای اینکه انجام این کار می تواند موجب ایجاد آریتمی خطرناک قلبی شود.
همچنین برای پیش گیری از این عارضه بسیار جدی باید:
- آب و هوا را پیش از رفتن به فضای باز بررسی کنید و لباس مناسب بپوشید.
- از مصرف نوشیدنی های کافئین دار خودداری کنید، برای اینکه موجب افزایش اتلاف حرارت بدن می شوند.
- چند لایه لباس همچون کلاه، شال و دستکش بپوشید.
- ترموستات خانه را روی ۲۰ درجه سانتی گراد یا بالاتر تنظیم کنید و لباس گرم بپوشید.
علاوه بر اینها همیشه هوشیار باشید که در زمستان، اتفاقات غیر منتظره ای مانند قطع برق خانه و تمام شدن بنزین در حین رانندگی رخ می دهد که خطر سرمازدگی را به همراه دارد.
تعدادی از داروها خصوصاً داروهای روانپزشکی ممکنست خطر سرمازدگی را در افراد بالا برند. فرد باید از پزشک یا داروساز خود بپرسد که آیا داروی مصرفی او می تواند خطر سرمازدگی را افزایش دهد یا خیر.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب